“Ik ben de Nederlandse taal, het Sranan en de Saramaccaanse taal niet machtig. Daarom word ik ondersteund door ‘m,n dochter’, ‘twee van m,n zonen’ en Jason Gummels, een goede vriend van wijlen m,n man,” zo start Lilly Stedenburg-Huang het vraaggesprek in het Engels. Er is heel veel gezegd en gebeurd rondom het overlijden van haar man, majoor van politie Theodoor Stedenburg. De zaak nam een andere wending aan, toen de weduwe erachter kwam dat het lichaam van de overledene zonder haar medeweten uit een moratorium is gehaald.
“Ik wil geen problemen meer. Ik verlang nu naar rust. Ik werd wederom opgebeld door een zus van m,n man dat ze de identiteitskaart van hem nodig heeft. Ze is degene die meer weet over de verdwijning van het lijk. Wat in het testament staat is volgens de wet neergezet. Niemand staat boven de wet. Wat wil ze met de ID-kaart doen?,” vraagt de weduwe zich af. De vrouw kwam gedocumenteerd met de notariële akte opdagen, waarin de laatste wens van de man is vastgelegd. Voordat hij overleed, is hij naar zijn huisarts geweest, die hem goed genoeg heeft, verklaard om het testament te kunnen opmaken. Naast de notariële akte nam ze ook de stukken mee die ze naar de procureur generaal heeft opgestuurd voor een strafrechtelijk onderzoek. Hoewel de vrouw in het document vraagt dat de man in Paramaribo wordt begraven, komt ze hierop terug. Ze heeft zich hierin berust, maar eist wel strafrechtelijke vervolging van de personen die het stoffelijk overschot hebben meegenomen.
Weduwe Stedenburg met haar stiefkinderen.
Ik werd niet als weduwe voorgesteld door de familie van mijn manWeduwe Stedenburg
Doordat er onrust dreigde te ontstaan in het binnenland, toen de politie arriveerde om het lichaam van uit Abenaston mee te nemen, is gekozen om zaken op zijn beloop te laten. De kinderen geven aan dat de vader in Paramaribo begraven wilde, worden en niet in Abenaston. “Het binnenland kent aparte mannelijke als vrouwelijke begraafplaatsen. Het kan nooit zo zijn dat me vader naast zijn zus begraven wilde worden. Dat is in het binnenland niet mogelijk. Ook wij zijn niet gekend door de familie van mijn vader. Hij wilde in de stad begraven worden, zodat we zijn graf makkelijk konden bezoeken. Nadat m,n vader overleed, heeft de familie eigendunkelijk gehandeld,” verklaart zijn oudste dochter Shumenty Eersteling. De familie heeft de begrafenis gepland zonder dat de wettige vrouw en de biologische kinderen van Theodoor op de hoogte waren. Dat is wat ze beweren tegenover De Snelle Pen. Gummels zegt dat hij slechts als goede vriend waar nodig heeft bemiddeld.
De man wilde niet dat zijn vrouw aan rouwrituelen onderworpen moest, worden dat zou hij ook op zijn sterfbed hebben verklaard. Stedenburg-Huang: “Ondanks m,n man dit aan zijn familie kenbaar had gemaakt, werd ik in een hoek op een stoel geplaatst. Ik werd niet gecondoleerd. De moeder en de zus van Theodoor stonden in de voorhoede. Er werd in het Saramaccaans gesproken en ik verstond niets. Ik werd aan niemand voorgesteld als te zijn de weduwe. Ik kon dit niet hebben en besloot m,n gezicht niet meer te laten zien,” spreekt de vrouw verontwaardigd. Verder vertelt de weduwe dat geen ene familielid contact met haar heeft opgenomen om verdere stappen te bepalen. “Mensen kunnen leugens voorhouden, maar papier jokt niet,” zegt de weduwe. De vrouw liet ook zien dat ze reeds SRD 62.000 had betaald aan het Jubileum Fonds om de man op Marius Rust ten grave te leggen.
“Me vader heeft een aantal brieven achtergelaten, waarin nergens te lezen is dat hij in Abenaston begraven wilde worden. Papa heeft op zijn ziekbed voor zijn moeder en zussen gezegd dat ze moeten doen wat Lily wil. Dat ze haar moeten ondersteunen in alles dat ze wil,” vertelt de zoon van de overledene Shareef Stedenburg. Zijn zus vult aan: “Het heeft niets met Marrontraditie te maken. Het is lijk diefstal. “Ze hebben nooit van Lily gehouden. Ze werd alleen geaccepteerd voor wat ze te bieden had. Dat hebben we gemerkt bij het overlijden van mijn vader,” beweert de dochter van de overledene.
Een ex-vriendin van Thedoor bij wie hij een zoon heeft verwekt, ondersteunt de weduwe ook. Naar de redactie verneemt, waren Theodoor en zijn vrouw bezig een weg aan te leggen naar het dorp Abenaston. Ze hebben daarvoor een skidder en loader aangeschaft. Het echtpaar heeft USD 200.000 geïnvesteerd voor de aanleg van de weg. De familie in Abeneston besloot op een bepaald moment met andere mensen in zee te gaan. Dit maakte dat de man afkeer heeft gekregen van zijn familie in het dorp. Daarom wilde hij niet daar begraven worden, vanwege die nare ervaring met de dorpelingen.
