Tragisch verkeersongeluk: Levenspartner van Jerrel Emad treurt om zijn verlies
Concubine Erna Sordjo, hoorbaar aangeslagen, vertelt met veel verdriet over het tragische ongeluk waarbij haar levenspartner Jerrel Emad om het leven is gekomen in het verkeer. Jerrel vertrok zondagochtend rond half zes vanuit hun huis aan de Sitalweg, vastbesloten om een dag op het water door te brengen met vissen en varen. Het noodlot sloeg echter toe: hij kwam om in een verkeersongeval op de Highway, niet ver van Surmac.
Een ochtend vol plannen
“Voordat hij vertrok, nam hij nog even de tijd om de dieren te begroeten en gaf me een zoen, zoals altijd,” vertelt Erna met een brok in haar keel aan De Snelle Pen. “Hij zei dat hij vroeg thuis zou komen en vroeg me om vis klaar te maken.” Ondanks dat het nog donker was, gaf Erna hem het advies om voorzichtig te zijn op de weg. Maar kort na zijn vertrek veranderde hun wereld voorgoed.
De vreselijke ontdekking
Enkele uren later werd Erna door haar zoon en schoondochter opgehaald. Ze hadden haar nog niets verteld, maar eenmaal onderweg zag ze de schokkende aanblik van een ambulance, een lijkenwagen en een lichaam op straat. “Ik vroeg me af wie daar lag,” zegt Erna, nog steeds verward door de herinnering. “Toen zag ik al zijn vrienden huilen en besefte ik langzaam wat er gebeurd was.”
Niet veel later vond ze zichzelf terug in een ziekenhuisbed, verdoofd door het verdriet en in het bijzijn van een arts. Pas toen haar schoondochter haar meenam naar het mortuarium, werd de werkelijkheid ondraaglijk duidelijk. Ze stond voor het lichaam van Jerrel en zei: “Is dit wat je bedoelde met ‘vroeg thuis komen’? Dit is het moment waarop je me zou terugzien?”
Een vriend verloren
Ook Jerrel’s goede vriend en collega, sergeant Sylvester, deelt in het verdriet. Hij beschrijft Jerrel als een “bijzondere man, prachtig in de omgang en een harde werker. Vrijdag heb ik hem nog gesproken, en plotseling komt zo’n droevig bericht.” De schok zit diep, zegt Sylvester, en hij moet er nog steeds over nadenken. Jerrel was een trouwe vriend die vaak bij hem thuis kwam en zou die bewuste zondag samen met hem gaan hengelen.
“Het mooiste moment dat we samen beleefden was onze gezellige dag op Afobakka,” herinnert Sylvester zich. Hun vriendschap ging meer dan dertien jaar terug, en Jerrel’s plotselinge dood laat een leegte achter die moeilijk te vullen is.
Een onvervulde toekomst
Erna en Jerrel deelden veertien jaar van hun leven samen. “We hadden zoveel plannen,” fluistert Erna. “Het waren geen veertien minuten of weken, maar veertien jaren. En nu zijn we van elkaar gescheiden zonder dat ik nog afscheid kon nemen.”
Jerrel Emad was korporaal eerste klasse in het Nationaal Leger en stond bekend als een loyale en vriendelijke man. Zijn verlies laat een diepe indruk achter bij vrienden, collega’s en vooral bij Erna, die blijft wachten op zijn thuiskomst, terwijl ze beseft dat hij niet meer terug zal komen.