Rayen Berenstein: ‘Hoe moeten mensen met een beperking verder?’
Rayen Berenstein is haast een halve eeuw op aarde en verplaatst zich net zo lang in een rolstoel. Van z’n moeder kreeg hij te horen dat hij na een zwangerschap van acht maanden, als drieling, werd geboren. Een van hen mocht maar voor twee uurtjes het licht aanschouwen en de derde bleek niet volgroeid te zijn. Rayen kwam in de intensive care terecht, maar moest met een lichamelijke beperking leren leven. De 49-jarige bezocht de Mytylschool en daarna de Technische school, die hij door omstandigheden niet heeft kunnen afmaken. In die dagen moest hij zich met een taxi verplaatsen, waardoor hij schooldagen moest missen als er geen geld was.
Te weinig
“Ik heb geen ander inkomen, maar a uitkering smara. We ontvangen nu SRD 1750, maar het is opgetrokken naar SRD 2500. Ik heb vernomen dat de verhoging per juli is ingegaan, maar we zullen het pas in september ontvangen. Ik ga zelf naar de winkel, de prijzen zijn belachelijk.
Ef’ yu wan’ nyan kasi kost het je bijna SRD 100Rayen Berenstein
De ondersteuning is niet voldoende, vooral met de huidige economische situatie waarin het land verkeert en niemand komt op voor ons. Aniel Koendjbiharie doet z’n best, maar ik vind dat hij meer met z’n vuist op tafel mag slaan,” lucht Rayen z’n hart.
Familie afhankelijk
Als de maandelijkse steun van Rayen op is, valt hij terug op z’n familie. “Ik stress soms zwaar, maar ik praat niet vaak. Ik ga zelf naar de winkel en zie de prijzen. Ik zou kunnen overleven met een uitkering tussen SRD 4000 en SRD 5000.” Nadat Rayen z’n toiletartikelen heeft aangeschaft is de SRD 1750 binnen een week op. “Het is onvoorstelbaar dat je een pak brood SRD 50 moet kopen, a moro bunkop’ brood toespijs is ei. Ef’ yu wan’ nyan kasi kost het je, bijna SRD 100. Ik heb laatst een potje pindakaas voor SRD 96 gekocht. Hoe moeten mensen met een beperking verder?,” vraagt Rayen zich af.