INGEZONDEN: Politieke aanvallen op de NPS gebaseerd op onwaarheden
De afgelopen maand merken we dat politieke tegenstanders alles uit de kast halen om de snel groeiende partij NPS, die volgens diverse opiniepeilingen in de lift zit, valselijk aan te vallen. De NPS wil de kiezers waarschuwen voor nog meer aanvallen die ongetwijfeld zullen volgen.
Sinds enkele dagen circuleert er een anonieme videoboodschap op sociale media, waarin wordt beweerd dat Suriname door het optreden van de NPS met betrekking tot de zeegrens met Guyana maar liefst USD 900 miljard zou zijn misgelopen. Daarnaast worden oud-president Ronald Venetiaan en de huidige NPS-voorzitter Gregory Rusland beschuldigd van een gebrekkige aanpak.
Suriname en Guyana kampen al meer dan honderd jaar met grensgeschillen, variërend van het Tigri-gebied tot het maritieme grensgebied. Ondanks decennialange onderhandelingen is er geen definitieve oplossing bereikt, mede vanwege de sterke nationale sentimenten aan beide zijden.
In het jaar 2000 verdreef de Surinaamse marine een boorschip van CGX dat in opdracht van Guyana in het betwiste zeegebied actief was. Als reactie daarop wendde Guyana zich in februari 2004 tot het VN-Zeerechttribunaal (UNCLOS). Suriname, medeondertekenaar van UNCLOS, moest zich juridisch verantwoorden. De regering-Venetiaan, bestaande uit een coalitie van NPS, VHP, PL en SPA, stelde toen de prominente advocaat Hans Lim A Po aan, evenals het internationaal gerenommeerde advocatenkantoor Cravath, Swaine & Moore LLP, ondersteund door een team van internationale experts en professoren.
In september 2007 wees het tribunaal vonnis. Daarbij werd een maritieme grenslijn vastgesteld die begint op een specifiek punt aan de Guyanese oever bij de monding van de Corantijnrivier en in de territoriale zee van 12 mijl een bepaalde richting volgt. Suriname is tevreden met deze uitkomst. Een belangrijk onderdeel van het vonnis is de formele bevestiging dat de Corantijnrivier over de volle breedte tot het Surinaams grondgebied behoort. Vanaf het 12-mijlpunt werd de maritieme grenslijn verder vastgesteld op basis van de zogenoemde equidistante lijn: een internationaal erkend beginsel waarbij elk punt op de grenslijn een gelijke afstand tot beide kustlijnen heeft. Dit principe is ook toegepast in vergelijkbare maritieme geschillen, zoals tussen Barbados en Trinidad, en bij de afbakening van de oostgrens met Frans-Guyana.
Zoals in elke rechtszaak, valt het oordeel uit in het voordeel van één partij. In dit geval viel het vonnis deels uit in het voordeel van Guyana. Echter, het grote voordeel van deze uitspraak is dat beide landen eindelijk juridische duidelijkheid kregen, wat de weg vrijmaakte voor het sluiten van offshore-exploratiecontracten. Guyana ontdekte eerder olie in zee, gevolgd door Suriname. De meeste olie- en gasvondsten bevinden zich in de zogenaamde Golden Lane, die loopt van noordwest naar zuidoost. Guyana’s grote olievelden, zoals Liza, Liza Deep en Payara, liggen buiten het gebied dat ooit door Suriname werd geclaimd. Dicht bij de grens met Suriname ontdekte Exxon hoofdzakelijk gasvelden, zoals Haimara.
De bewering dat Suriname USD 900 miljard aan inkomsten is misgelopen door het optreden van de NPS is dus volstrekt onwaar. Integendeel, door de juridische afbakening van de maritieme grens konden beide landen profiteren van succesvolle olie- en gasexploraties door multinationals. Suriname staat op het punt om in 2028 een belangrijk olieproducerend land te worden. De NPS heeft hierin een cruciale rol gespeeld en mag met trots haar aandeel claimen in dit succes.
President Venetiaan toonde daadwerkelijk staatsmanschap door niets aan het toeval over te laten en het landsbelang voorop te stellen. Ook minister Gregory Rusland van Natuurlijke Hulpbronnen, die in 2005 aantrad, leverde een waardevolle bijdrage. Onder zijn beleid werden talrijke productie-sharing agreements gesloten tussen Staatsolie en internationale oliebedrijven voor offshore-exploraties. De NPS heeft steeds in goed overleg met haar coalitiepartners besluiten genomen en verantwoordelijkheid gedragen.
Werkgroep Planning en Ontwikkeling
Johan Adolf Pengel Instituut van de NPS