Honderden bevinden zich langs rouwroute voor ‘Baas Desi’
De ochtendzon hangt laag over Paramaribo, terwijl honderden mensen zich verzamelen langs de route waarlangs het lichaam van oud-president Desi Bouterse zal worden vervoerd. Sympathisanten en partijgenoten van de Nationale Democratische Partij (NDP) staan in rijen, gehuld in paars-witte tenues, het embleem van de partij trots op hun borst gedrukt. Sommigen dragen vlaggen, anderen bloemen, en velen kijken stil voor zich uit, diep in gedachten verzonken. De atmosfeer is geladen, een mix van verdriet, respect en nostalgie.
Rouwstoet
De rouwstoet zet zich langzaam in beweging. Voorop rijdt een glanzend witte wagen met doorschijnenede ramen. In de wagen ligt de kist, open, zodat eenieder die een glimp kan opvangen, een laatste groet kan brengen aan de man die het land decennialang domineerde. De Surinaamse vlag siert de kist, en Bouterse zelf ligt daar in zijn kenmerkende camouflage-uniform, alsof hij nog één keer de strijd wil symboliseren waar hij zijn leven aan wijdde.
Langs de route barst af en toe een geëmotioneerde kreet uit de menigte. Strooiende handen werpen bloemen naar de wagen, hun bewegingen synchroon met het ritme van de rouwende stoet. Kinderen, te jong om zijn tijd als leider bewust te hebben meegemaakt, kijken met verwondering toe, meegesleept door de ernst van het moment.
Eer
De stoet zal zich later verplaatsen richting het partijcentrum, waar de NDP haar laatste eer zal bewijzen aan de erevoorzitter. Vanaf daar zal het lichaam verder worden gebracht naar het crematorium aan de Dr. Sophie Redmondstraat. Hier en daar worden verhalen gedeeld over zijn leven, zijn invloed op de geschiedenis van Suriname, en de controverse die hem nooit heeft verlaten. Een oudere man, leunend op zijn wandelstok, mijmert: “Houd van ‘Baas Desi’ of haat hem, maar ‘Baas Des’ heeft ons land gevormd. Vandaag nemen we afscheid van een tijdperk.”
De zon klimt hoger aan de hemel, maar de schaduwen van verdriet blijven hangen. Voor velen is dit niet zomaar een afscheid, maar het einde van een hoofdstuk in de Surinaamse geschiedenis. De stoet vervolgt haar weg, en met elke stap echoot de stilte van het moment in de harten van de toeschouwers.