De angst sloeg moeder Hessa Vianen om het hart toen ze hoorde dat haar zoontje van anderhalf in één keer vier vaccinaties zou krijgen. Direct flitsten de pijnlijke herinneringen aan haar dochter Isabella door haar hoofd. Drie jaar geleden verloren Hessa en haar man Ismael van der Leuv hun dochter door wat zij beschouwen als een medische blunder. Nu vrezen ze dat dezelfde nalatigheid hun gezin opnieuw zou kunnen treffen.
“Ik schrok me rot,” vertelt Hessa aan De Snelle Pen. “Mijn zoontje had door een griepje een prikje gemist, en nu wilden ze hem in één keer vier injecties geven om de achterstand in te halen. Hoe kan dat goed zijn voor zo’n klein lichaampje?”
We laten ons kind niet zomaar vier keer prikken zonder goede onderbouwingIsmael van der Leuv
Volgens de ouders was er sprake van een chaotische situatie op de poli. De verpleegkundige wist niet precies welke vaccinaties hun kind moest krijgen, en de ouders kregen nauwelijks uitleg over de procedure. “We kregen gewoon te horen dat het zo moest,” zegt vader Ismael. “Maar wij laten ons kind niet zomaar vier keer prikken zonder goede onderbouwing.”
De gebeurtenis raakte een diepe zenuw bij het gezin. Hun dochter Isabella overleed destijds op de spoedeisende hulp door medische fouten. Sindsdien zijn ze extra alert en kritisch op de gezondheidszorg. “Ik trof mijn vrouw huilend aan,” vertelt Ismael. “Ze zei: ‘Het is dezelfde fout die ze weer zouden maken op ons zoontje.’ Ik moest haar troosten, maar ik was zelf ook geschrokken. We willen niet dat een ander gezin hetzelfde meemaakt als wij.”
De ouders hebben hun zoon direct uitgeschreven van de poli en de minister van Volksgezondheid per WhatsApp geïnformeerd over het voorval. Ze pleiten voor meer zorgvuldigheid en betere communicatie. “We worden soms een uur voor de afspraak gebeld om ons kind te brengen. Dat kan toch niet? Wij werken allebei en moeten dat plannen. Waarom kunnen ze ons niet een paar dagen van tevoren waarschuwen?”
Na het verlies van Isabella richtten de ouders een stichting op om kinderen en minderbedeelden te helpen. Ondanks hun vergevingsgezindheid naar de artsen toe, blijft het gemis ondraaglijk. “We hebben onze Isabella voorgoed verloren,” zegt Hessa angstig. “Dat willen we nooit meer meemaken. En we willen niet dat een andere ouder door dezelfde nachtmerrie moet gaan.”
De ouders roepen op tot verbeteringen in de zorg en hopen dat hun verhaal een wake-upcall is. “Een kind van anderhalf kan vier prikjes niet aan,” benadrukt Ismael. “Vandaag hebben wij het kunnen voorkomen, maar wat als een andere ouder niet weet dat ze nee mogen zeggen? We willen geen nieuwe tragedies.”
