Vader die z’n kind jaren niet mocht zien: ‘Ik dacht in mezelf, ik escaleer alles’
Moeders klagen vaker dat de biologische vaders van hun kinderen het laten afweten. Maar, er zijn wel degelijk mannen die klaar willen staan voor hun kind, maar de ruimte daartoe niet krijgen. Er zijn vaders die bereid zijn bergen te verzetten om het contact met het/de kind (e) ren te behouden of gaan tot het uiterst om zorg te dragen voor hun vrucht. Marcel G en Frits O kunnen in het rijtje van voorbeeldige vaders geplaatst worden, maar het tweetal heeft een wrange nasmaak overgehouden aan het vaderschap.
Als je geen voogd bent, a m’ma e hor’ in gi yu totdat het kind 21 jaar isMarcel
Relatieproblemen
Het verhaal van Marcel begon elf jaar terug, nadat de relatie met de moeder van z’n dochter op de klippen was gelopen. “Me ex gebruikte het kind als wapen, waardoor ik m’n dochter jaren niet heb kunnen zien. Ik heb de maatschappelijke dienst van het werk platgelopen. Ik sprak met collega’s die ik kon vertrouwen, want ik wilde daar zijn voor m’n kind. Ik bleef jaarlijks de schoolspullen kopen en bekostigde alle schoolfeestjes. Ik kocht cadeautjes en betaalde voor de opvang. Elke eind van de maand kon m’n dochter rekenen op een financiële bijdrage. Als de moeder in een goede mood was, kon ik het kind zien. Ik heb momenten gekend waarop m’n boosheid dusdanig was: “Ik dacht in mezelf, ik escaleer alles,” vertelt Marcel opgelucht.
Kind stalken
Marcel was genoodzaakt z’n dochter te stalken op school alleen om haar te kunnen zien en spreken. Hij begon met een juridisch proces, dat bijkans drie jaar heeft geduurd. “Als man sta je zwak, maar ik ging voor m’n dochter en een eerlijke strijd. De strijd was stressend en ik werd achter m’n rug om uitgelachen. Ik wilde me dochter omarmen en met haar kroelen, maar het kon niet. Als wapendrager moest ik sterk zijn en beleef praten en zocht naar oplossingen, zodat ik niet over m’n toeren ging. Ik had alle bewijzen verzameld, dat ik de zorg draag. Ik heb de case gewonnen en werd toeziende voogd. Niets kan meer zonder m’n toestemming. Als je geen voogd bent, a m’ma e hor’ in gi yu totdat het kind 21 jaar is.”
Frits O
Frits heeft drie kinderen verwerkt met de vrouw waarmee hij jaren heeft samengewoond. Toen de relatie scheuren begon te vertonen, is deze beëindigd. Maar de vrouw kon niet met de breuk omgaan. Uiteindekijk kwamen partijen weer bijeen, maar het duurde drie jaar en er kwam weer een scheur in de relatie. De ex-vrouw van Frits kon niet met de breuk omgaan en weerhield de vader om z’n kinderen te zien. Op den duur wilde de vader de kinderen in huis nemen.
Je wilde de kinderen bij je laten inwonen, dus je moet alles voor ze doenFrits
De moeder had er moeite mee maar stemde uiteindelijke in. Frits vertelt dat hij alles voor z’n kroost over heeft. “Ik bekostig alles voor de kinderen en vraag de moeder geen cent en zij levert ook geen bijdrage uit haarzelf. Ik kan geen goed gesprek met de moeder voeren. De afspraak is dat de kinderen van maandag tot en met vrijdag bij me verblijven. Als ik ze in weekend wil afgeven is ze niet thuis of ze zegt dat ze andere zaken te regelen heeft.” Ook Frits wende zich ter nauwer nood naar Bufaz, maar hij is ontevreden over het verloop. “Ik kreeg te horen dat ze de moeder zullen opbellen om meetwerken, maar als ze niet wil, kunne ze haar niet dwingen. De moeder zegt steeds aan me’; je wilde de kinderen bij jou laten inwonen, dus je moet alles voor ze doen,” luidt het relaas van Frits. Hij zal z’n ex-vrouw naar het gerecht dagen om een deel van het voogdijschap op te eisen.